گر دست فتاده ای بگیری، مردی

گر دست فتاده ای بگیری مردی  

قسمتی از شعر  رودکی پدر شعر پارسی ایران که آن را شاید کمتر کسی نشنیده باشد . این شعر حال و روز کنونی چوکا را بیان میکند،درست است تیم نتوانست  به دسته دو صعود کند  ،درست است که شرایطی بوجود آمد که نتوانستیم امتیاز لیگ دو را بگیریم  ، اما این فرصت را داریم تا دوباره شروع کنیم ، شروعی با قدرت و طوفانی. هواداران انتظار داشتند امسال تیم را در لیگ دو ببینند ، عده ای هم عقیده داشتند که اگر بازهم  تیم در دسته سه باشد به ورزشگاه نخواهند آمد چون ارزشش را ندارد. هواداران حق دارند زیرا می خواهند تیم خود را همیشه در اوج و دسته های بالاتری ببینند. اما حالا چه  ؟ چون شرایط طوری بود که تیم نتوانست به لیگ دو صعود کند باید تیم را تنها گذاشت ؟ ارزش چوکا با ماندن در دسته 3 از بین می رود یا کمتر می شود ؟؟ ارزش واقعی هوادار اینجا مشخص میشود، هواداری که با اینکه چوکا علی رغم شایستگی که داشت دوسال پیاپی است  که درلیگ سه است بازهم به حمایت و پشتیبانی از تیم خود برمیخیزد. این هواداران هواداران همیشگی تیم هستند کسانی که به پای خوشی ها و ناخوشی های چوکا ایستاده اند .بهترین هوادار آن هوادارای است که در بدترین شرایط درکنار تیم باشد وگرنه آن کسی که در شادی های تیم و در زمانی که تیم دراوج است بیاید تیم را تشویق کند و در زمانی که تیم در سخت ترین شرایط است و به حضور هوادار احتیاج دارد نباشد میتوان گفت تماشاگر نه هوادار. به قول امیر میرزاییان هوادار با تماشاگر فرق دارد. تماشاگر برای تماشای بازی می آید برد و باخت تیم برایش فرقی ندارد هوادار یعنی پشتیبان و حامی همیشگی تیم. هم اکنون چوکا به حضور ما نیاز دارد. برای شروع کردن هیچوقت دیر نیست بیاید با حمایت خود از تیم چوکا تیم محبوب قلب خود مانند گذشته حتی با اشتیاق و قدرت بیشتری از اول تا آخر چه در باخت ها و چه در بردها حمایت کنیم . چوکا متظر حضور سبز تک تک شما عزیزان است. تنهایش نگذارید