یک تلنگر به خودمان

از خواب خرگوشی و خواب زمستانی بهتر است بیدار شویم. بیایید با خودمان صادق باشیم ، تیم استقلال آبی خیلی راحت و بی دردسری به لیگ دو صعود کرد. تیمی که خیلی راحت از زیر گروه  به لیگ سه صعود کرد و به لیگ سه آمد و به لیگ دو صعود کرد یعنی کاری کرد آب در دل اطرافیانش تکان نخورد. یا همین تیم شهر بغل گوشمان تیم رهپویان  رضوانشهرکه تازه سه سال است تاسیس شده ، در لیگ استانی بود ، به زیر گروه دسته سه رفت ، به لیگ دسته سه امد و دارد خیلی راحت و بی دردسر به لیگ دو صعود می کند. آنوقت چوکا چی ؟ چوکایی که قدمت و تاریخش 5 برابر از این دوتیم بیشتر است ، در لیگ آزادگان بوده ، این همه طرفدار دارد اما گویا نتایج و قلعه ی عقابهای تاریخی به تاریخ پیوسته و مثل اینکه قرار نیست باردیگر تاریخ تکرار شود . ناف چوکا را با لیگ سه و لیگ دو بریده اند؟؟؟چوکا را به عقد لیگ دو و سه درآورده اند؟؟ همه ی ما خوب بلدیم حرف بزنیم و شعار بدهیم. امید واهی بدهیم و خودمان را گول بزنیم ، همیشه به خودمان تلقین کنیم و امیدواری بدهیم سال بعد شاید بهتر بشود . ولی بهتر نشدیم که هیچ به عقب رفته ایم و درجا زده ایم. باید بگویم نه ، به گفته ی کوروش کبیر دستهایی که کمک می کنند مقدس تر از لبانی است که دعا می کنند. ما هیچوقت بیشرفت نمی کنیم و هیچوقت دوباره به آن روزها برنخواهیم گشت تا این دودستگی و حاشیه سازی ها ، خوشحالی از عدم موفقیت چوکا و منفعت طلبی هست نمی توانیم ، بهتراست بادیدن سایر تیم ها به خود بیایم ببینیم تا ببینیم در چه وضعیتی هستیم ، با گفتن حلوا دهنی شیرین نخواهد شد. دوباره بلند شدن عزمی جدی و همگانی می خواهد . با این وضعیت نمیشود. وقتی عده ای می آیند و پوستر تیم شهرشان را پاره می کنند یعنی چه ؟ یعنی کسی نمیخواهد چوکا موفق باشد، وقتی کسی برای حمایت از چوکا قدم خیری بر نمیدارد و حمایت نمیکند ، مگر بهمن محمدیاری چه گناهی کرده که باید تمام مکافات و دردسرها و مخارج تیم را به تنهایی بردوش بکشد؟؟ چرا کسی به کمکش نمی آید ؟ برای کمک  به محمد یاری نه  برای کمک به تنهاترین تیم شهر خود . یادمان باشد یکدست صدا ندارد، خودمان را گول زنیم