یکی از چهره هایی که فوتبال را بسیار زیبا بازی میکند و در لحظات حساس مسابقه صحنه های نابی را خلق کرده و به اصطلاح گل کوچکی بازی می کند، کسی نیست جز قاسم رزبان.
فوتبالیستی که فوتبال را هنرمندانه بازی میکند و در ماسال و شهرهای همجوار کسی نیست که فوتبالی باشد؛ اما او را نشناسد.
نگارنده که چند بازی چوکا در فصل گذشته را از نزدیک به تماشا نشست، بخصوص در بازی فینال که چوکا به یک بازیکن طراح و به اصطلاح "پلی میکر" نیاز داشت تا گره بازی را با یک پاس طلایی وا کند، روی سکو و در حین تماشای بازی مدام از خودش می پرسید که چرا چوکا از وجود قاسم رزبان و قاسم رزبانها بهره نمی برد!؟
چرا ما عادت کرده ایم "آب در کوزه باشد و ما همچنان تشنه لبان بگذریم!؟
رزبان فوتبالی است خلاق، دونده و ذاتا برنده که حتی در مسابقات دوستانه به جز به پیروزی به چیز دیگری فکر نمی کند و میل و عطش او به "برد" حلقه گمشده چوکایی است که مدتهاست دیگر "قلعه عقابه" نیست!
تیره روزی های چوکای تالش روزی به پایان می رسد که ستاره هایی همچون قاسم رزبان دیده شوند، ستاره هایی که دیدنشان با "چشم غیر مسلح" هم ممکن است!
سجاد رحمانی ، ماسال فردا